21 Şubat 2009 Cumartesi

BİR HADÎS


Kalplerin Sevgilisi (a.s.m.) şöyle buyurdular:
“Sabahı doğan hiçbir gün ve şafağı kaybolan hiçbir gece yoktur ki, o gün ve o gecede iki melek karşılıklı olarak şu dört sözü konuşmasınlar:
Meleklerden biri: ‘Ne olaydı, şu mahlûkat hiç yaratılmayaydı’ der.
Diğeri: ‘Mâdemki yaratıldı, keşke niçin yaratıldıklarını bilseydiler’ der.
Öbürü: ‘Mâdemki niçin yaratıldıklarını bilemediler, hiç olmazsa bildikleri ile amel etseydiler’ der.
Diğeri: ‘Mâdemki bildikleri ile amel etmediler, keşke yaptıklarına tevbe etseydiler’ der.”

İhyâ-yı Ulumü’d-Din

2 yorum:

Adsız dedi ki...

bazen bilerek veye bilmeyerek hatalar yaparız. Rabbimizin rahmet kapısı o kadar bol ki her gün tevbe ederek ruhumuzu rahata kavuşturuz.

deniz dedi ki...

İşlediğimiz günahların siyah noktalar gibi kalbimizde iz bırakarak onu karartmasını önlemek için tevbe en büyük silahımız.
Allah bizi tevbe edenlerden eylesin.